Waar komt de antroposofische pop vandaan?
De antroposofische pop vindt zijn oorsprong in, de naam zegt het al, de antroposofie. Rudolf Steiner, de grondlegger van deze beweging, gaf aanwijzingen over hoe de ideale pop eruit zou moeten zien. Dat deed hij toen hij de eerste waldorf school mee oprichtte en vorm gaf, om de ouders te helpen bij het kiezen en maken van goed speelgoed voor hun kinderen.
Wat maakt een antroposofische pop zo anders?
Rudolf Steiner maakte in zijn aanwijzingen duidelijk dat de pop een mini weergave is van de mens. De verhoudingen moeten daarom juist zijn, zodat een kind zich aan de pop kan spiegelen zoals het zich ook spiegelt aan de volwassenen om hem of haar heen.
Daarnaast gaf hij aan dat een pop, net als ander speelgoed, ruimte moet overlaten voor de fantasie van het kind. Dat betekent dat de vormgeving eenvoudig is. Dat een antoposofische pop bijvoorbeeld geen echte ogen heeft en slechts een aanduiding voor de mond en wel handen en voeten maar geen vingers en tenen, heeft hiermee te maken.
Doordat deze dingen ontbreken, wordt het kind tijdens het spel als het ware aangespoord om de creatieve fantasie te gebruiken. Het kind vult met zijn fantasie aan wat ontbreekt aan het speelgoed. Zo'n pop kan dus slapen of wakker zijn, huilen of lachen en lief doen of boos. Net wat het kind op een bepaald moment in zijn of haar spel bedenkt. Dat is heel anders dan de meeste moderne poppen. Die hebben een duidelijk gezicht met vaak ook een sprekende expressie en slaapogen waarbij de pop vanzelf in slaap valt als ze ligt.
De pop als spiegelbeeld
Omdat de antroposofische pop geen duidelijke gezichtsuitdrukking heeft kan het kind zijn of haar eigen gevoelens projecteren op de pop. Dus is het kind blij, dan kan de pop blij zijn en als het kind verdriet heeft dan kan het dat ook via de pop uitspelen. Op deze manier helpt het spelen met een antroposofische pop een kind bij het leren omgaan met de eigen emoties.
Gemaakt van natuurlijke materialen
Een antroposofische pop is gemaakt van de natuurlijke materialen katoen en wol en liefst ook nog van materialen die van biologische kwaliteit zijn. Deze materialen zorgen er niet alleen voor dat de pop prettig en warm aanvoelt, ze helpen ook mee bij het ontwikkelen van een gezonde tastzin. Volgens Steiner heeft die tastzin niet alleen te maken met het voelend ervaren van de fysieke wereld om je heen, het is daarnaast ook een oefenen voor het op een andere manier voelen, of beter gezegd: aanvoelen van je omgeving en de mensen daarin.
Wil je ook zelf een antroposofische pop maken?
Wil je graag zelf zo'n mooie pop maken? Dan ben je hier op de juiste plaats. In de online cursus poppen maken vind je verschillende patronen en bij elk patroon is een uitgebreide uitleg in tekst en foto's of in video's. Wil je meer informatie lezen over de cursus? Dan kan dat hier.
