Gewoon handwerken of toch niet?
Zo op het eerste gezicht lijkt het maken van een pop een heel gewone manier van handwerken. Toch is het heel anders. Een pop maak je namelijk wel, maar tegelijkertijd lijkt het ook alsof je haar tot leven wekt.
Elke pop wordt anders. Simpelweg omdat het handwerk is. En omdat een pop een beeld is van een mens, lijkt het of er met elke pop die je maakt ook daadwerkelijk een andere persoonlijkheid ontstaat.
Ontdek het wonder van het poppen maken zelf
Omdat wonder te delen met jou, zodat je zelf kunt ontdekken hoe dit werkt, heb ik een online cursus poppen maken gemaakt. Als je de cursus gaat doen, dan zul je merken hoe wonderlijk het maken van een pop is. Het is dan ook voor veel mensen een bijna verslavende hobby.
Het begint heel eenvoudig, met het verzamelen van de spullen die je nodig hebt. Je zoekt met zorg de stoffen uit en vervolgens ga je daar de pop en natuurlijk ook de kleren van maken. En wanneer de pop eenmaal haar vorm krijgt, gaat ze meer en meer op een kleine mens lijken. Als je dan zover bent dat je de ogen en de mond gaat borduren en als je de haren erop hebt genaaid, dan is er dat magische moment van kleur aanbrengen op de wangen. Omdat kleur op de wangen een teken van leven is bij de mens, is het bij de pop alsof je op dat moment de pop tot leven wekt.
Zodra de pop een blosje heeft, is ze ineens een kleine persoonlijkheid. Het karakter van de pop ontstaat al wel wat eerder. Al tijdens het maken en vooral het borduren van het gezicht en het naaien van de haren, zie je de pop onder je handen veranderen.
Als de pop dan eenmaal klaar is, is het tijd om te kijken “wie ze is” en wat voor kleertjes bij haar passen. Is het een meisjesachtig meisje en hoort ze een jurkje met ruches te dragen? Of is het een stoere jongen geworden die je influistert dat je een spijkerjack voor hem mag gaan maken?
Alles kan en alles mag. En het kan ook elke keer weer anders worden. Precies dat maakt het poppen maken zo leuk.
