De aanloop naar de kersttijd was lange tijd niet doorsnee. Terwijl ik buren met tassen vol met kerstboodschappen langs zag lopen en ze rustig aan de kerst gingen voorbereiden en de sfeer in huis opkrikten, was ik die week voor kerst nog heel wat uren aan het werk in mijn atelier. Het was jaren zo. Het was voor mij als poppenmaakster juist een tijd waarin veel mensen ineens besloten een mooie pop te geven aan hun kind of kleinkind en de vraag was dan zo enorm dat ik vaak tot het laatste moment nog doorwerkte om eraan te voldoen.
Natuurlijk hadden we dan zelf ondanks de drukte ook een adventskalender in huis, stond de kerstboom in vol ornaat en waren er zelfs cadeautjes om eronder te leggen als verrassing. Dus ook met het harde werken was de kerst hier voelbaar in aantocht. Gelukkig maar, want ik kan altijd erg genieten van de sfeer die deze tijd geeft.
Maar die kerstsfeer creëerde ik tussen de bedrijven door, want het was altijd hard werken in deze tijd van het jaar. Poppen maken, haren haken, tussendoor overleg met klanten over de wensen en speciale dingetjes, kleertjes naaien, poppen inpakken, adreslabels schrijven en naar het postagentschap brengen voor de reis naar hun nieuwe thuis.
De decembertijd was altijd reuze intensief.
Nu het atelier dicht is voor klanten en ik alleen nog werk aan nieuwe ideeën en het ontwikkelen van patronen en cursussen, is er rust in de tent. Nu kunnen wij ook de week voor de rest neuzen in kookboeken naar de beste recepten, uitgebreid koekjes bakken of een kersttaart, op en neren naar de winkel voor de kerstboodschappen en ons terugtrekken in de keuken of op de bank met een goed boek.
En het maken van de kerstcadeau’s? Dat laat ik aan anderen over. Mijn tijd is wat dat betreft geweest. En ik moet zeggen dat ik daardoor extra geniet van het me terugtrekken in mijn cocon, onder een deken op de bank met een boek of een handwerk project. Heeeeerlijk!