Poppen maken is als een gerecht koken
Als je een pop maakt, dan kun je die maken zoals je het zelf wilt. Het maken van een pop is als het bladeren in een kookboek op zoek naar een lekker recept. Je weet dan nog niet precies hoe het uiteindelijk zal smaken, maar als de verschillende ingrediënten je aanstaan kan het gewoon niet meer tegenvallen en loopt het water je al in de mond.
Precies zo is het met poppen maken. Als je begint, dan vormt zich in je hoofd al een beeld van hoe de pop gaat worden. En daar werk je dan naartoe.
Het eindresultaat is altijd weer verrassend
Het uiteindelijke karakter van de pop komt pas tot stand als de pop in elkaar zit, het gezicht geborduurd is, de haren gemaakt zijn en de blos op de wangen komt en de kleren het helemaal af maken. Of je nu een art doll maakt of een waldorfpop, elke pop is uniek. Elke pop krijgt zijn eigen uiterlijk en karakter door de keuzes die je maakt gedurende het proces van het maken.
Wordt je pop een man of een vrouw? En jongen of een meisje? Maak je iemand na of wordt het een fantasie personage? Krijgt je pop een prinsessenjurk of een Noddles broek zoals die van de pop op de foto?
De variatie mogelijkheden zijn eindeloos
Er zijn ontzettend veel variaties te maken en elk moment is een keuzemoment dat ervoor zorgt dat je een nieuwe weg in kunt slaan in het proces.
De jongenspop van de foto werd een heel gewone pop. Hij kreeg er nog een shirt bij van een okergele linnen stof en blauwe vilten schoenen. En zijn haren werden nog een beetje korter. Daarna vertrok hij naar de klant.
Als ik aan een nieuwe pop begin, dan vind ik het aan de ene kant leuk om het proces te volgen en me te verwonderen over wat er onder mijn handen ontstaat. En aan de andere kant ben ik ongeduldig en heb ik er moeite om op dat eindresultaat te wachten. Ik leg vaak het hoofd en het lijf zo goed en zo kwaad als het kan op elkaar en ga er dan alvast de haren bij zoeken. En de kleuren voor de ogen en de mond. En stofjes voor de kleertjes.
Zo krijg ik als het ware een voorproefje op het eindresultaat.
Soms verandert er dan nog van alles voor de pop af is, omdat ik gaandeweg weer andere en nieuwe ideeën krijg.
Herken je dit? Hoe is dat bij jou?
