Duimelijntje was mijn favoriete sprookje
Toen ik klein was, was het een van mijn favoriete sprookjes: Duimelotje. Of Duimelijntje. Ik weet eerlijk gezegd niet meer hoe dit kleine sprookjesmeisje heette in het sprookjesboek dat ik had. Hoe dan ook, het meisje in dat sprookje is zo klein als een duim.
Op een dag besloot ik om Duimelotje (of Duimelijntje) na te maken in de vorm van een waldorfpop. Een heel kleine waldorfpopje. Zo klein als mijn duim leek me wel erg klein, dus ik besloot haar iets groter te maken, namelijk zo groot als mijn hand.
Ze werd zo klein dat ze op mijn hand kon zitten zonder dat haar benen uitstaken.
Net als vroeger, maar toch ook heel anders
Tijdens het maken van dit popje dacht ik terug aan mijn grote sprookjesboek van vroeger. Met de mooie platen erin. Het boek heb ik niet meer, maar ik kan me de afbeelding van Duimelijntje nog goed herinneren. Ze had een groen topje aan en een rokje wat gemaakt was van van felroze bloemblaadjes.
De duimelijntje uit mijn sprookjesboek had lange rode haren, maar dit kleine meisje krijgt donkere haren. Ik was haar al aan het maken met een donkerdere kleur huidtricot, voordat mijn gedachten me terug voeren naar vroeger en naar dit sprookje, dus helemaal origineel wordt deze Duimelijntje niet. En bij die iets denkerdere huidskleur past donker haar nu eenmaal mooier.
Verder kreeg dit kleine popje de vormen en uiterlijke karakteristieken van een waldorfpop. Ze is gemaakt van het patroon van de lijs dat ik voor deze gelegenheid verkleinde met de scanner.
Het sprookje kwam uit
Toen ze eenmaal af was duurde het niet lang of Duimelijntje werd ontvoerd. Het leek wel of het sprookje zichzelf naspeelde. Hier in huis, recht onder mijn neus. Toch ging het hier wel een beetje anders. Duimelijntje kwam niet terecht bij een pad, niet bij een kever en ze hoefde ook niet te trouwen met een mol. Mijn dochter was op slag verliefd geworden op dit popje, een beetje zoals de bloemenkoning in het sprookje. En ze leefden samen nog lang en gelukkig.
Is het tijd voor een nieuwe versie?
Nu ik nog eens terug denk aan dit alles, krijg ik spontaan zin om een nieuwe versie van Duimelijntje te maken. Een "echte" deze keer. Nee, geen echt klein meisje, dat zou me natuurlijk niet lukken. Maar een echt heel klein popje in een grote bloem. Zo ongeveer zoals ik haar ken van de afbeelding uit mijn sprookjesboek.
Of... zou het nog leuker zijn om de originele afbeeldingen van Tommelise (zoals ze oorspronkelijk heet) na te maken in een poppenversie? Dit mooie sprookje van Hans Christian Andersen kwam voor het eerst uit in 1836. Het is vele malen herschreven en was een onderwerp van veel kunstenaars en illustratoren. Er zijn dus meer dan genoeg afbeeldingen te vinden als inspiratie. Ik zal er eens naar op zoek gaan en bekijken welke versie het best bij mij past.
