Een pop als tussenpersoon
Net als alle kinderen zit ook de pop Kleine Katrijne vol vragen ;). En toen we gisteren een slak door de tuin zagen gaan en eens stil hielden om te kijken hoe dat er uitziet, vroeg ze: "Hoe maakt een slak zijn huisje?"
Die vraag werd natuurlijk eigenlijk gesteld door mijn dochter, die op dat moment heel erg graag wilde weten hoe dat zat.
Omdat ze nog jong was op dat moment, koos ik ervoor om de uitleg niet in woorden te doen, maar om het huisje van een slak na te maken.
Allereerst gaf ik Kleine Katrijne een stuk klei, want een huis namaken kan natuurlijk niet zonder dat je daar de juiste materialen voor hebt.
En omdat het voor jonge kinderen het meest plezier oproept als er een leuk verhaaltje of versje bij is, vertelde ik haar het volgende:
Een slakje klein, maakt zijn huisje fijn.
Hij maakt het zó dat het precies past, want zijn huisje zit aan hem vast.
Hij draagt het altijd op zijn rug, daarom is hij langzaam in plaats van vlug.
En ondertussen hielp ik de pop Kleine Katrijne met het maken van een klein slakje van de klei.
Een heel lief klein slakje :-)
En ik vertelde verder.
Maar als het slakje groter groeit, past hij zijn huis niet meer.
Als hij erin wil, dan doet het hem zeer.
Dan gaat hij héél veel eten en bouwt hij er een stukje bij,
zo past zijn huisje weer en dat maakt hem blij.
En Kleine Katrijne maakte (met een beetje hulp van mij) de slak en zijn huisje een beetje groter.
En ondertussen vertelde ik weer verder.
Dan kruipt hij lekker in het rond,
en dan geniet hij van de zon.
Hij snoept wat van een blaadje,
en hij speelt wat met een zaadje...
Maar als het slakje groter groeit, past zijn huis niet meer.
Als hij erin wil, dan doet dat hem zeer.
Dan gaat hij heel veel eten en bouwt hij er een stuk bij.
Zo past zijn huisje weer en dat maakt hem blij.
En ondertussen maakte Kleine Katrijne haar slakje en zijn huisje weer een beetje groter. Met mijn hulp natuurlijk.
En haar slakje kruipt weer lekker in het rond en hij geniet van de zon.
Hij snoept wat van een blaadje en hij speelt wat met een zaadje.
Maar als het slakje groter groeit, dan past zijn huis niet meer.
Als hij erin wil, doet het hem zeer.
Dan gaat hij héél veel eten en hij bouwt er een stukje bij,
zo past zijn huisje weer en dat maakt hem blij.
Dan kruipt hij in het rond en hij geniet van de zon.
Hij snoept wat van een blaadje en hij speelt wat met een zaadje.
En op een dag... is het slakje helemaal groot en rond,
dan kruipt hij door de tuin over de grond.
Dat doet hij steeds met veel plezier,
soms eens daar, dan weer hier.
Als je weer een slak ziet, bekijk dan het huisje eens op zijn rug.
Hij draagt het áltijd met zich mee, daarom is hij langzaam in plaats van vlug.
Zo maakte ik van de uitleg een spel, waar de pop van mijn dochter samen met de slak die ze maakte de hoofdrol in speelden. En mijn dochter is nooit meer vergeten hoe een slak zijn huisje maakt.
