Aan de slag
Ik ben weer begonnen aan een pop, een lijspop deze keer. En ze wordt 40 cm groot.
Een lijs is een zalige pop om mee te spelen. Simpel van vorm, en juist die eenvoud is haar kracht. Kleertjes gaan daardoor eenvoudig uit en en weer aan. De haren kunnen met een zachte (baby)borstel in model gebracht worden en vooral: een lijs is heerlijk om mee te knuffelen.
Een lijspop is leuk en blijft ook lang leuk
Een lijspop is leuk. Ik hou ervan. Lijzen hebben lijzenbenen. Van die benen die een beetje mee wiebelen op de maat van de voetstappen als een kind met pop in de armen loopt.
En lijzen hebben lijzenarmen. Armen die mee kunnen zwaaien als opa en oma weggaan. Met handen die naar een koekje grijpen als pop ook trek heeft. Dat soort armen…
Kortom: een lijs is een pop die perfect past bij het fantasievolle spel van een kleuter. En ook voor peuters zijn ze heel fijn. En soms mag een lijs de poppenmama veel verder het leven in vergezellen. Tot een jaar of 10 a 11 wordt er vaak nog mee gespeeld. Die laatste jaren vinden kinderen het spelen met poppen meestal niet meer zo interessant als wanneer ze kleuter zijn, maar een lievelingspop kan ook dan nog troost bieden bij verdriet of een knuffelkameraad zijn als daar even behoefte aan is.
Met bijzondere extra’s deze keer
De lijspop die ik nu maak wordt een beetje anders dan de poppen die ik tot nu toe maakte. Ze krijgt een aantal leuke extra’s. Nou ja, de pop op zich niet, die wordt traditioneel van uiterlijk. Maar ze krijgt een wat uitgebreidere set kleren en die kleren zal ik ook extra mooi maken. Hoe het precies gaat worden weet ik nog niet, maar ze wordt vast heel erg mooi.
