Deze clownspop is de leukste clown ter wereld
Gelukkig woon in in Nederland en is het hier regelmatig grijs en regenachtig. Op zo'n dag kun je twee dingen doen. Je ergeren aan het weer, of er het beste van maken. Wanneer ik me terug trek in mijn atelier gaat hier binnen de zon schijnen. En dan maakt het niets uit wat voor weer het buiten is.
Het was precies zulk weer toen ik begon aan een pop die ik al heel lang wilde maken. Een clownspop. Jaren geleden was ik zelf clown. Ik deed diverse cursussen en zo af en toe deed ik mee aan een straattheater of andere uitvoering. Compleet met rode neus.
Al toen ik nog maar heel kort poppen maakte kwam het idee in me op een clownspop te gaan maken. Ik kreeg opdracht na opdracht en het plan om een clownspop te maken schoof ik voor me uit. Tot dat ik het zo graag wilde dat ik er voorrang aan gaf en er ruimte voor inplande in mijn agenda.
Clowns zijn de leukste mensen op de wereld
Als kind vond ik het al geweldig om de clowns in het circus te zien. Natuurlijk omdat ze er leuk uit zagen met hun vrolijke kleren, hun te grote schoenen en hun rode neus. Maar een echte clown is ook clown zonder die uiterlijke kenmerken. De kern van de clown gaat om de klungeligheid, het eindeloze herhalen van dezelfde dingen, en de houding waarmee de clown alles wat hij tegenkomt aangaat.
Clowns zijn net als kleine kinderen, open en puur. En allemaal herkennen we onszelf op een manier in de stommiteiten van de clown. Juist omdat die zo uitvergroot worden kunnen we ze in hun extremen als lollig zien. En dat maakt dat je dingen kunt relativeren.
Pas toen ik na een aantal theatercursussen zelf clown wilde worden en er lessen voor ging volgen, merkte ik pas hoe ingewikkeld het eigenlijk is om een goede clown te zijn. Clowns hebben een heel open houding, alsof alles wat er gebeurt nieuw is voor ze. Maar wanneer je eenmaal volwassen bent, moet je best wat loslaten om opnieuw zo naar de wereld te kunnen gaan kijken. Toch is dat wel wat je doen wilt als je clown wilt worden. Want die openheid is nu juist wat een clown zo ontwapenend maakt. En precies dat is waarom we clowns allemaal leuk vinden.
Van de leukste mens naar de leukste pop
Toen ik poppen ging maken wist ik dan ook al vrij snel dat ik ook een keer een clown wilde maken. Ik begon met het maken van deze clown met het idee om een pop te maken die er zo uit zag zoals ik er zelf uit zag toen ik clown was. Maar gaandeweg verandert er vaak het een en ander. De kleren werden toch iets anders, het haar kreeg een andere kleur en uiteindelijk ook een ander kapsel. En zelfs de schmink lijkt niet op hoe ik het zelf had toen ik clown was.
Maar één ding is hetzelfde: precies zoals ik enorm kon genieten van het clown spelen, zo heb ik ook enorm genoten van het maken van deze clown. Ik ben echt van hem gaan houden. Ik vind hem zo leuk.
Schminck, haar en kleren
Nadat de pop in elkaar zat, heb ik de schmink aangebracht met speciale textielverf. Ik koos een knalkleur rood voor de haren en nam stofjes die voor mij bij deze clown pasten.
Als ik zo bezig ben aan een project, dan dwalen mijn gedachten vaak af naar dingen die ermee te maken hebben...
Terug in het circus
Als kind vond ik clowns altijd erg leuk, maar ze moesten wel op veilige afstand blijven. Want buiten dat ik ze leuk vond, vond ik het ook altijd druktemakers. Een beetje té druk naar mijn zin zelfs.
Veel later leerde ik dat er allerlei soorten clowns zijn. En dat er zelfs opleidingen zijn om een goede clown te kunnen worden. De clowns die werken voor bijvoorbeeld cliniclowns zijn dan ook clowns van een heel andere orde dan de meeste clowns die je op verjaardagsfeestjes tegen kunt komen. Clowns zijn er in alle soorten en maten. Het zijn net mensen ;)
Deze clown is stiekem gewoon een lijspop
De clown van de foto maakte ik met de techniek van de waldorfpop als uitgangspunt, met behulp van het patroon van de lijs dat je op deze website kunt kopen. Voor het hoofd bracht ik wel een aantal details aan. Dat leek me beter om de clown ook echt de gezichtsexpressie van een clown te kunnen geven. Hij kreeg dus een neus, lippen en een kin.
Toen ik net begonnen was aan deze pop dacht ik nog dat het een meisjesclown zou worden. Maar gaandeweg veranderde de plannen en het werd zowaar een jongen.
Een oma uit Duitsland bestelde deze lieve clown voor een van haar kleinzoons, als speelkameraadje. Zo had de clown al een thuis voordat hij goed en wel af was. Het is altijd erg leuk om te merken dat een pop die spontaan onder mijn handen ontstaat ook bij andere mensen zo geliefd is.
Wil je zelf een clownspop maken?
Als je zelf een clownspop kunt maken, dan kun je dat doen met het patroon van de lijs. Ik gaf deze clown een neus en ik schilderde de schminck met textielverf. Voor de gekke kleren van de clown zijn wat leuke restjes stof al snel voldoende.