Zonnekindpop Madelief maakte ik in opdracht. Met haar vrolijk gekleurde kleren en eigenwijze staartjes van donker haar was ik op slag verliefd. Ze is een lijs van 40 cm groot en de bloemetjes op haar overgooier doen haar naam eer aan.
Het poppen maken is een bijzonder vak. De ene keer maak je als poppenmaakster een pop waarbij je zelf alles kiest en zo’n pop komt dan in de winkel voor wie haar leuk vindt. Een andere keer gaat het heel anders. Het zijn vaak de ouders die een pop wensen voor hun dochter en er is dan al snel een lijst met wensen waaraan de pop moet voldoen. De huidskleur, de kleur van de ogen, de kleur van het haar en het kapsel, de stijl en kleur voor de kleren, alles wordt besproken.
Het maken van zo’n pop is dan bijzonder genoeg een heel andere ervaring. Ik denk altijd dat ik van tevoren zal weten hoe ze er uiteindelijk uit komt te zien, maar gek genoeg krijgt elke pop een heel eigen karakter en keer op keer blijkt de uitkomst toch weer anders dan ik kon bedenken. Voor een ander lijken misschien alle poppen op elkaar, maar voor mij als poppenmaakster en ook voor de ouders is dat heel anders. We zien een persoonlijkheidje verschijnen, en dat moet precies passen bij het kind voor wie de pop wordt gemaakt.
Dat gaat als volgt:
Als een pop eenmaal gemaakt is, is het tijd voor de afwerking. De ogen, de mond, de haren en… de kleren.
Tijdens het maken van een pop voor een klant heb ik altijd tenminste één overlegmoment tussendoor met degene die de pop bij me bestelde. Meestal zijn dat de ouders. Zo ging dat ook bij de pop die de naam Madelief kreeg.
In het begin stem ik natuurlijk af wat de wensen zijn met betrekking tot het soort pop, het formaat van de pop, de huiskleur en de kleur van de ogen en de haren. En dan ga ik aan de slag. Als de pop dan zover is dat ze al die kenmerken heeft en dat ze haar eigen “persoonlijke” vorm heeft, dan is het tijd voor de laatste fase: de kleren.
Aan het begin hebben de ouders vaak al aangegeven welke kleuren ze daarvoor mooi vinden. Op het moment dat het zover is, ga ik voor mijn stofjeskast zitten en kijk ik met de wensen van de ouders in gedachten en wat ze me vertelden over het kind dat met de pop zal spelen. Dan kijk ik wat ik heb en wat ik bij deze pop, voor dit speciale kind vind passen.
In het geval van Madelief was duidelijk dat de kleertjes heldere vrolijke kleuren moesten hebben en iets met bloemen. Toen ik de stofjes erbij ging pakken kwam ik uit bij een oranje broek, een witte blouse en een overgooiertje met gele en oranje bloemetjes. Deze stofjes en deze kleuren pasten perfect bij haar. En de bloemetjes op haar overgooier passen ook nog mooi bij haar naam.
Het leuke is dat het bijna is alsof mijn handen tijdens het poppen maken zo gestuurd worden dat het altijd lijkt alsof er een klein wonder gebeurt. Ik heb bij elke pop die ik maakte altijd erg positieve reacties gekregen van de ouders. En vaak krijg ik later ook nog een berichtje over hoe pop ontvangen is door het kind. Dat laatste is extra leuk, want dat is toch de kroon op mijn werk. Dat pop meteen mee in bed moet slapen, of aan tafel mee mag eten, of direct overal mee naartoe genomen wordt.
P.S. Deze pop en haar kleertjes zijn gemaakt aan de hand van het patroon van de lijs van 40 cm, zoals je dat in de cursus vindt.
