Terwijl het poppen maken de dagelijkse gang van zaken hier in huis weer heeft overgenomen, geeft mijn dochtertje aan dat ze niets liever wil dan net als mama óók een pop maken. Daarom besloot ik om dat te doen, samen met haar, tussen het maken van mijn eigen poppen door.
Ze had gisteren zelf al een restje stof uitgekozen en dat moest een pop worden. En omdat het een meisjespopje werd, moest ze lange wapperende haren krijgen.
Helaas is de foto van het popje spoorloos verdwenen, maar het werd een bijzondere verschijning. De kleuren, de plaats en de vorm van de ogen, de mond en de haren heeft ze allemaal zelf mee bedacht. En de pop moest ook een neus hebben, met neusgaten.
De kleurcombinatie is uiteindelijk een tikje excentriek geworden. Een oranje popje met lang donkerpaars haar. En haar enthousiasme was enorm toe het popje eenmaal af was.
Het is al tijden zo (ze is nu bijna 4) dat ze ofwel zelf een popje gaat maken of dat ze mij wil meehelpen als ik met een pop bezig ben.
Ze wil dan haar eigen naaimachine voor zich hebben. Daar gebruikt ze mijn naaikoffer voor. Toen ze nog wat kleiner was maakte ze er zelf het geluid bij (naaienaaienaaienaaaaai). Het is elke keer weer geweldig om te zien hoe ze daarmee bezig is en hoe de nabootsingskrachten werken in een kind van die leeftijd.
Mogen we jou ook aansteken met het poppenmaak virus? Meld je dan aan voor de cursus en doe gezellig met ons mee!
